Αγάπη Ψεύτρα !!!

Κάποτε έρχεται μια αγάπη ψεύτρα.
Και σε κοιμίζει με ένα θάνατο γλυκό.
Σε ταξιδεύει σε πορφυρές θάλασσες.
Που μοιάζουν να χουν το χρώμα της αγάπης.
Μα είναι το χρώμα της φωτιάς.
Καίγεσαι μα δεν το νιώθεις.. αρμενίζεις.
Ύστερα έρχεται η νύχτα
τόσο φωτεινή που ποτέ δεν είδες
Και κλαις...
Δεν βλέπεις το πέλαγο...
Αλλά το αίμα...
Το δικό σου
Και εσύ ωχρή ..νεκρή…καπετάνισσα του πόνου
Τιμονιέρισα στο τίποτα…
Και το αίμα στεγνώνει…και γίνεται ένας λεκές
Τόσο αποκρουστικός...
Σαν τις σκέψεις σου...
Που παγωμένες κοιτούν το κενό.
Το κενό που νόμιζαν θάλασσα..
Το κενό που νόμιζαν αγάπη..

Στον καθένα μας ανήκει και μια ανάμνηση απο μια αγάπη ψεύτρα....